خواص درمانی گیاهان دنا

اهان موجود در منطقه حفاظت شده دنا:    

  محدود 90 تیره از 150 تیره گیاهی ایران معادل 60 درصد، تعداد 430 جنس از 1215 جنس گیاهی ایران معادل 35 درصد، تعداد یک هزار و 201 گونه گیاهی از هفت هزار و 502 گونه گیاهی ایران معادل 16 درصد و تعداد 50 گونه آندمیک معادل 17 درصد کل گونه های آندمیک ایران در منطقه حفاظت شده دنا، دیده می شود. 
دارا بودن تعداد 128 گونه دارویی، 110 گونه زیستی وحشی، 84 گونه رنگده و 61 گونه خوراکی وحشی بیانگر ارزش دارویی ، خوراکی ، مرتعی و حفاظتی گیاهان دنا است . 
بلوط ، بنه (پسته وحشی ) ، ارژن ، کیکم (افرا) ، خینجوک (کله خونگ ) ، صنوبر، سماق ، تمشک ، گز ، نارون ، کاروانکش ، شوخ ، سنجد ، انجیر وحشی ، زبان گنچشک(بینو) ، پلاخور(شن ) ، زالزالک (سیسه) ، بادام کوهی ، بادام وحشی ، زرشک وحشی ، اورس (ول ) ، شبه مو ، گلابی وحشی (انجک ) ، گیلاس وحشی (تگ ) ، آلبالوی حشی (تاگ ) ، آلبالوی وحشی (تاگ ) ، دافنه ( خوشک ) ، داغداغان ، محلب ، شیرخشت ، چنار ، بید وگردو از مهمترین گیاهان درختی و درختچه ای این منطقه به شمار می روند. 
درمنه ، بومادران ، برنجاس ، آویشن ، پونه کوهی ، زرآبی ( چای کوهی ) ، بابونه ، چوبک ، جلپه ، خاری ، پشموک ، توت سهری ، آب لیله ، میخک ، چویل ، انگیون ، کارده ، ریواس ، پیاز وحشی (تره ) ، ختمی وحشی ، لیزک (بن سرخ ) ، کتیرا(گول کتیرا) ، گل گاوزبان ، بیلهر ، لوپو ، خاکشیر و پرسیاوشان نیز از جمله گونه های دارویی منطقه زیبای دنا است. 
از بین گونه های علفی و بوته ای نیز جاشیر ، چویل ، گلرنگ وحشی ، انواع گندمیان ، خانواده کاسنی ، گل حسرت ، زبان دقفا، گل عروس ، هزارخاره ، مرغ ، میخک ، شکرتیغال ، باریجه ، بنفشه ، دم اسب ، خرفیون ، دنایی ، خارشتر، دم روباهی ، تاج خروس ، موسیر ، تیزک ، پنیرک ، چشم بلبلی ، سیاه دانه ، گل آلاله ، ریواس ، ترشک ، اووندول، ریش بزی ، شبه گرامها ، آرتیشو ، سریش ، ترنجبین ، شالویه ، ریحان کوهی ، ثعلب ، انوان گون ، مرجانی ، گل عسلی ، گز، اورشیا ، خارکو، اسپرس ، سنبله کوهی ، مرزه ، هفت بند ، کنگر و یونجه وحشی در دنا فراوان دیده می شود. گون  Astragalus bisulcatusقاصدک دنایی ،

گون گیاهی است چندساله که ارتفاع ان تا 75 سانتیمتر میرسد.از خانواده Leguminoseae که تولید مثل ان از طریق بذر صورت میگیرد. ساقه های رشد یافته ان به رنگ بنفش تیره است برگهای ان مرکب از برگچه هایی است که،به صورت متقابل به تعداد11تا30جفت در محورهر برگ قرار گرفته اند.گلهای ان معمولا به رنگ ارغوانی،گاهی ابی یا سفید بوده،نزدیک به انتهای شاخه های گل دهنده قرار دارند.

این گیاه در برابر خشکی مقاوم ودر خاکهای شور به خوبی رشد میکند و دارای بوی تند سلنیوم است. بسیاری از گونها سمی هستند و باعث مسمومیت گاوها، گوسفندان و اسبها میشوند.در طول فصل رویش گون،ماده سمی گلوکوزید تولید میشود که باعث ایجاد اختلالات تنفسی و فلج حیوانات میشود.از گونه های دیگر این جنس میتوانA.alpinus ,A.cicer ,A.pendulilorus ,A.arenarius، A.norvegicusرا نام برد.

گون از علفهای هرز مناطق کویری، زمینهای بایر، مزارع چغندر قند، نیشکر،سبزی و صیفی است.

 

ریشه گیاه �گون� در درمان عوارض جانبی شیمی‌درمانی مؤثر است.
گیاه گون از خانواده‌ (fabaceae) و ریشه آن خواص فعال کننده عمیق ایمنی، مدرترینک، هیپوتانسیر و ضداسترس دارد.
ریشه گون به عنوان کمک هضم مطرح بوده و شامل پلی سی کاریدها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدهای تری ترپن است که بوسیله این ترکیبات فعالیت سیستم ایمنی و عملکرد t_cellها را افزایش می‌دهد.
در طب سنتی چین این گیاه به عنوان تونیک عمیقی ایمنی تلقی می‌شود که مغز استخوان انسان را تقویت می‌کند، ذخایر مغز استخوان افزایش و بدن انسان را از پاتوژنها و عوامل بیماریزا محافظت می‌کند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که گون تقریبا تمام فازهای مربوط به فعالیت سیستم ایمنی را تحریک می‌کند و تعداد سلولهای stemcell را در مغز استخوان و بافت لفناوی افزایش می‌دهد و توسعه و رشد آنها را در جهت تبدیل به سلولهای فعال ایمنی تحریک می‌کنند تا در داخل بدن پخش شوند. 
پژوهشها نشان می‌دهد که گون می‌تواند سلولهای ایمنی را از حالت استراحت به اوج فعالیت سوق دهد.
مطالعات دیگر در چین نشان می‌هد: تمایل و استعداد گون در جهت رسپانس سیستم ایمنی است بدون اینکه اثرات مهارکننده‌ای داشته باشد.
استفاده طولانی از این گیاه (به مدت 35 روز) فعالیت سلولهای طهال را تشدید کرده و به اوج می‌رساند؛ همچنین درمان با این گیاه اثرات جانبی منفی ناشی از استروئید درمانی را بر روی سیستم ایمنی کاهش می‌دهد.
ریشه گون علاوه بر توانایی مهار رشد تومور بصورت کمکی در درمان عوارض جانبی شیمی درمانی بکار می‌رود و مخصوصا هنگامی که بصورت ترکیب با عصاره‌ privet ligustrumlucidum مصرف شود کارایی آن در مهار تومورها افزایش می‌یابد.

کتیرا محصول اصلی گیاه گون است. کتیرا عبارت است از ترشحات صمغی خشک شده حاصل از گیاه آستراگالوس گومی فرا که آن را تحت عنوان گوم تراگاکانت یا گون می شناسند. گیاه مولد کتیرا نبات کوچکی است به ارتفاع یک متر بومی آسیای صغیر، ایران ، سوریه و یونان. در اثر خراش دادن ساقه گیاه جدار سلولهای اشعه مرکزی و سلولهای پارانشیمی با جذب آب به تدریج بدل به صمغ می شود،فشار تولید شده سبب رانده شدن صمغ به طرف شکاف می گردد. صمغ در مجاورت هوا در اثر تبخیر آب به تدریج سخت می گردد. شکل محصول خشک شده بستگی به نوع شکافی که بر روی ساقه ایجاد شده است دارد. 

کتیرای نوع خوب از شکاف دادن ساقه های اصلی و شاخه های قدیمی حاصل می شود. کتیرا به صورت ورقه ای، روبانی، تکه ای و مفتولی بوده و هر چه زمان خشک شدن صمغ ترشح شده کوتاهتر باشد به همان نسبت کتیرای حاصل سفیدتر و شفاف تر خواهد بود و کتیراهای درجه 2و3 دارای رنگ کدر می باشند. کتیرای صادرشده از بنادر خلیج فارس به نام کتیرای ایرانی موسوم بوده و در نوع خود از بهترین ها است. کتیرا دارای 15-10% آب،4-3%مواد معدنی و 3% نشاسته است. کتیرا دارای باسورین (که کمپلکسی از اسیدهای پلومتوکسی است) می باشد.باسورین که 70-60%کتیرا را تشکیل می دهدشامل گالاکتورونیک اسید متصل به قندهای گالاکتوز و گزیلوز می باشد. باسورین جسمی است که در آب، بخصوص درآب سرد غیر محلول ولی به خوبی در آن متورم می شود. 

کتیرا همچنین دارای تراگاکانتینکه جسمی محلول و از سه ملکول اسید گلوکورونیک و یک ملکول آرابینوزتشکیل می شود است که بر اثر هیدرولیز به l-آرابینوز، l- فوکوزD-گزیلوز، D-گالاکتوز و D- گالاکتورونیک اسید تبدیل می شود. کتیرا با جذب رطوبت به صورت لعاب چسبنده ای در می آید که ذرات نشاسته در داخل آن محسوس است. ُصمغ کتیرا در ضمن حاوی مقادیر کمی سلولز و پروتئین می باشد و وزن ملکولی آن در حدود 840 هزار است. 

کتیرا در صنایع داروسازی به عنوان یک عامل امولسیون کننده، سوسپانسیون کننده و عامل افزاینده و ویسکوزیته و تهیه مسیلاژ مصرف دارد. در ساخت کرم ها، ژل ها و امولسیون ها با غلظت مختلف بسته به کاربرد فرمولاسیون و نوع صمغ مصرف می شود. 

در فرآورده های آرایشی و بهداشتی نیز به عنوان قوام دهنده، سوسپانسیون کننده و عامل تشکیل فیلم مصرف دارد. کتیرا در تهیه مواد آرایشی ( محلولهای نرم کننده دست ) مصرف دارد. 

اگر لعابهای مناسب مخلوط به مو مالیده شود از دو تا شدن مو جلوگیری می کند.در ساخت فیکساتیوهای مو چه به صورت محلولهای آبی ساده، چه به صورت کرم های امولسیفیه مصرف دارد. در لو سیونهای آراینده موی سر جهت خانم ها به کار رفته، در ساخت فرآورده های میک آپ به عنوان عامل سوسپانسیون کننده مصرف دارد و همچنین در خمیردندان ها، کرم های دست و مسیلاژها بکار می رود. 

صمغ کتیرا یک عامل تحریک کننده نبوده و نباید عامل حساسیت زا تلقی شود. از نظر درماتولوژی بی ضرر بوده و یک نرم کننده است.

خواص گیاه کنگر

 

آشنایی با خواص کنگر

 

 

آشنایی با خواص خوراکی‌ها- کنگر  انواع مختلفی شامل کنگر معمولی و کنگر فرنگی یا همان آرتیشو دارد.

باتوجه به اینکه در کشور ما مصرف کنگر معمولی رواج بیشتری داشته و شناخته‌‌شده‌تر است ما در اینجا به خواص این سبزی فصل می‌پردازیم.

کنگر معمولی گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس که از آن در پخت سوپ، خورش و حتی به‌صورت خام در سالاد استفاده می‌کنند.

البته باتوجه به اینکه برگ‌های آن تیغ‌های ریز و تیزی دارند، هنگام پاک‌کردن مراقب دستان خود باشید؛ پس بهتر است از دستکش استفاده کنید.

کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین علت آن را با ماست نیز می‌خورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی که گرم‌مزاج هستند، خوردن آن توصیه می‌شود. علاوه بر این، کنگر منبع غنی پتاسیم است. خواص درمانی

کنگر ضدعفونی‌کننده، اشتهاآور، تب‌بر و هضم‌کننده غذاست و درضمن، مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شود.

این گیاه و به‌خصوص برگ آن ادرارآور و نیروبخش است و در ضمن قلب را نیز تقویت می‌کند.
 کنگر در درمان یرقان، نارسایی کبد و کم‌خونی مؤثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می‌کند.

محققان معتقدند وجود ماده‌ای به نام سینارین در عصاره برگ کنگر، باعث کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون می‌شود. در ضمن همین ماده به همراه ماده دیگری به نام اسید کافئیک موجود در کنگر، کبد را در برابر عفونت حفظ می‌کنند.

ماده سینارین که در عصاره برگ کنگر وجود دارد، باعث کاهش کلسترول خون می شود

 

تحقیقات نشان داده است که سینارین باعث کاهش سطح تری گلیسیرید خون نیز می شود.

زنجبیل   Ginger

 

معرفی گیاه

ساقه های ریشه دار زنجبیل عبارت از دکمه ای به هم پیچیده، ضخیم و قهوه ای روشن است که می توانید از بازار محلی نیز آنرا تهیه کنید. از آنجا که زنجبیل نوعی گیاه زیرزمینی است لذا ساقة ریشه دار این گیاه بخشی از ساقه اصلی است که برحسب انفاق در زیرزمین رشد و نمو پیدا می کند. ریشه اصلی این گیاه از گره های موجود روی ساقه های ریشه دار آن نمو می کند. بالای سطح زمین ساقه های ۱۲ اینچی  دارای برگهای طولانی، باریک، کج و معوج و سبز با گلهای سفید و سبز مایل به زرد قرار دارد.

ترکیبات گیاه

فرآورده های حاصله از زنجبیل از ریشه تازه یا خشک آن یا از طریق تقطیر روغن از ساقه آن تهیه میشود.

پس از قطع ساقة ریشه دار این گیاه، مواد شیمیایی فعال موجود در گیاه از قبیل �زینجیبرن�، �بنزابولن�، �جینجرول�، �شوقول� خاصیت ذاتی خود را از دست می دهند. شرکتهای دست اندرکار و فعال در زمینه فرآورده های گیاهی، زنجبیل را به صورت عصاره، تنتور، انواع کپسول یا روغن آن عرضه می کنند تا از زایل شدن این مواد شیمیایی جلوگیری شود. بنابراین فرآورده هایی را مصرف کیند که به وضوح در برچسب خودش میزان زنجبیل مورد مصرف شما را ذکر کرده باشد.

خواص داروئی:

این گیاه همراه با گیاهان دیگر بعنوان تقویت کننده معده و بدن  بادشکن و ضد نفخ بکار یم رود . همچنین پزشکان چینی جدیدا کشف کرده اند که شربت زنجبیل بهترین داروبرای معالجه زخم معده می باشد.

زنجبیل تازه وشربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زادئ بدن را بصورت عرق از بدن خار می سازد . این گیاه برای خانم هائیکه عادت ماهیانه آنها عقب می افتند تجویز شده است .

زنجبیل بهترین داروی سرما خوردگی و گلو درد میباشد . هنگامی که حس کردید دچار سرماخوردگی شده اید چند بار چای زنجبیل بنوشید و اگر گلو درد درید علاوه بر آنکه چای آنرا میل می نمائید با آن نیز قرقره کنید .

زنجبیل را حتی برای کمپرس نیز می توان استفاده کرد که سموم بدن را خارج می سازد . برای این منظورابتدا چای زنجبیل استفاده کنید  دستمالی را با آن آغشته و آب اضافی آنرا فشار داده در محل زخم یا درد بگذارید .

شربت زنجبیل برای زخم معده بسیار مفید است .مبتلایان به زخم معده باید هر روز قبل از غذا یک قاشق چایخوری از این شربت را همراه با کمی آب بنوشید زخم معده آنهاپس از مدتی التیام خواهد یافت .

مصرف یک گرم پودر زنجبیل در جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی به اندازه داروهای آرام بخش مرسوم است.
زنجبیل یکی از بهترین شفابخش های طبیعی برای درمان، حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه است.
زنجبیل به مراتب در کاهش دفعات استفراغ و از بین بردن عرق سرد سودمند است و بعضی از متخصصان زنان، زنجبیل را برای درمان تهوع صبحگاهی دوران حاملگی توصیه می کنند.
دلیل معجزه گر بودن زنجبیل اجزای تشکیل دهنده اصلی آن یعنی نشاسته، اسانس ها مانند زینجیبرن که به زنجبیل بوی خاص می دهد، است.

نکات احتیاطی

انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا ریشه زنجبیل تازه را از نظر درجه بندی سلامتی و بی خطری در ردیف اول قرار داده است لذا زنجبیل گیاهی بی خطر و وسیع الطیف است. با این وجود میزان تجویزی آن باید رعایت شود. انجمن آمریکایی مذکور ریشه زنجبیل خشک را در مرتبة دوم سلامتی و بی خطری قرار داده است و توصیه می کند که از مصرف آن در طول بارداری اجتناب گردد.

برخی از زنان برای رهایی از علایم بیماری صبح دم از زنجبیل استفاده می کنند لیکن مصرف زنجبیل برای این هدف بحث انگیز است. برای رعایت اصول ایمنی و سلامتی هرگز نباید بیش از میزان معمولی آن مصرف گردد. زنجبیلی که به عنوان بخشی معمولی از برنامه غذایی فرد مصرف می شود بی خطر تلقی می شود.

اگر از سنگ صفرا رنج می برید، از مصرف زنجبیل بپرهیزید. هر چند که مصرف زنجبیل معمولاً فاقد عوارض جانبی است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند سبب گرمازدگی جزیی گردد.

مضرات :

مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .

زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیزتجویز شده است.
زنجبیل که از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران، هند و چین بوده است امروزه در تمام دنیا به عنوان گیاهی دوست داشتنی مصرف می شود .

زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیزتجویز شده است.

به نظرمی رسد که استفاده ازچای زنجبیل هضم را آسان کرده و اثرات سودمندی در رفع تهوع خواهد داشت ، همچنین به عنوان درمانی سنتی برای سرماخوردگی ، گلودرد و آنفولانزا به کار می رود.

گیاه بیلهر گیاه بیلهر از تیره چتریان دارای ترکیبات فلاونوئیدی و کورمارینی می باشد.  در برخی از استانها از جمله کردستان، لرستان، چهارمحال بختیاری، فارس و کهگیلویه و بویراحمد رویش دارد. به عنوان چاشنی در رژیم غذایی ساکنان مناطق مذکور از ساقه و برگ های تازه آن استفاده می شود. بیلهر گیاهی است سرشار از فلاونوئید و اولین گیاه از خانواده چتریان است که این مواد را تراوش می کند . مصرف گیاه بیلهر تری گلیسرید و کلسترول خون را پایین می آورد اما در مورد دیگر خواص بیولوژیکی آن هیچگونه مطالعاتی صورت نگرفته است. با توجه به وجود انواع فلاونوئید در این گیاه و اینکه برخی فلاونوئیدها خاصیت آنتی اکسیدان دارند و همچنین نقش آنتی اکسیدانها در محافظت از کبد در این مطالعه خاصیت محافظت کبدی این گیاه در مسمومیت القایی ناشی از مصرف تتراکلرید در موش صحرایی مورد ارزیابی قرار گرفت.         گیاه ترشک:

این گیاه در مناطق معتدل کشور ما رویش دارد و از قدیم الایام به عنوان یک سبزی مفید و مؤثر از آن استفاده می شده است. گرچه در رابطه با مسائل غذایی از آن استفاده های فراوانی می شده ؛ ولی اکنون این استفاده کاهش یافته است و در عوض موارد درمانی این گیاه افزایش پیدا کرده و در همه زمینه ها از آن استفاده می شود و هیچگونه عارضه ای ندارد.
در میان عشایر مرسوم است که از دانه های این گیاه استفاده می کنند. طریقه استفاده ی آن هم به این ترتیب است که دانه های این گیاه را می کوبند و بعد از مرطوب کردن در محل درد و مفاصل می گذارند و به عنوان مُسَکن از آن استفاده می کنند.

گیاه ترشک منبع ویتامین C است. بنابراین کسانی که کمبود ویتامین C دارند این گیاه می تواند برای آنها منبع ویتامین C باشد. علاوه بر آن، این گیاه دارای آهن و فسفر کافی نیز می باشد.

همچنین این گیاه داروی اشتها آور و تصفیه کننده و هضم کننده بسیار خوبی می باشد و به خاطر خاصیت تصفیه کنندگی اش برای کسانی که دارای جوشهای موضعی و پوستی هستند بسیار مفید خواهد بود.

این دارو به خاطر داشتن اسید اکسولید نباید زیاد و بطور مداوم مورد مصرف قرار گیرد، زیرا برای مثانه و کلیه می تواند مضر باشد. برای استفاده موضعی از این دارو اگر برگ یا دانه ی له شده، پخته شده یا جوشانده آن روی دملها گذاشته شود به راحتی درمان می گردد

 

گاوزبان Borage
نام علمی Borage officinalis
گیاه شناسی
گاو زبان گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد ساقه آن شیار دار و خاردار می باشد . برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است . گلهای آن برنگ آبی ، سفید و بنفش می باشد .

خواص داروئی: 
گاو زبان از نظر طب قدیم ایران سرد است 
1)گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است 
2)آرام کننده اعصاب است 
3)عرق آور است 
4)ادرار آور است 
5)کلیه ها را تقویت می کند 
6)سرماخوردگی را برطرف می کند
7)برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید 
8)در درمان برونشیت موثر است 
9)بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند 
10)التهاب و ورم کلیه را درمان می کند 
11) در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است
12)ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است 
13)برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید 
14)برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند . به صورت دم کرده مصرف میشود و برخی مقداری فندق هم با آن مصرف میکنند.

 

گیاه اورس
محل رویش این گیاه در ارتفاعات بیش از ۲٥٠٠ متر و کوهستانهای صعب العبور می باشد و بیشتر در جنگلهای غرب کشور وجود دارد. درختی بسیار مقاوم و سازگار با هر نوع آب و هوایی است و دارای برگهای سوزنی شکل می باشد و بسیار بوی زننده ای دارد. 

مصرف دارویی آن به صورت محلی، استفاده از صمغ این گیاه برای ناراحتیهای پوستی و تنظیم عادات ماهانه است. این گیاه تنها گونه ای است که با شرایط سخت قادر به ادامه حیات است و حافظ خاک نقاط مرتفع است.

پیاز کوهی

 

گفته میشود که استفاده از پیاز کوهی در آشپزی سابقه طولانی دارد در چین باستان به 3000 سال پیش از میلاد مسیح باز میگردد. پیاز کوهی تنها عضو از خانواده پیاز است که به طور وحشی می روید و تا قبل از قرون وسطی کشت نمیشده است. اما از آن به بعد محبوبیت جهان یافت و کشت آن در بیشتر نقاط جهان رواج پیدا کرد. از آنجا که پیاز کوهی در خانواده ی پیاز دارای کوچکترین �پیاز� است به آن عنوان ''پیاز نوزاد'' را هم داده اند. بوی این پیاز بسیار ملایم و برای کسانی که پیاز را دوست ندارند و یا نمیتوانند آن را هضم کنند، مناسب میباشد. در آ شپزخانه، پیاز کوهی برای دادن عطر و طعم به پنیر نرم، سیب زمینی تازه و پخته شده، املت و سالاد مناسب است. پیاز کوهی به انواع سوپها و سسها و از جمله سس سالاد اضافه میشود. کره های گیاهی حاوی چاشنی پیاز کوهی، برای سرخ کردن گوشت و ماهی مناسب میباشند. از پیاز کوهی در ترشی نیز استفاده میشود.

زیستگاه طبیعی :
 گیاه بومی اروپای شمالی و مناطق معتدله است. پیاز کوهی معمولا به طور وحشی در خاکهای آهکی و سنگی به عمل میآید و در حاشیه نهرها و علفزارهای مرطوب نیز میروید.

مشخصات ظاهری :
 پیاز کوهی کوچکترین عضو خانواده پیاز و یک گیاه با دوام است و ارتفاع آن به 25 تا 30 سانتیمتر میرسد. برگهای استوانه ای تو خالی که شبیه علف هستند به صورت خوشه ای از بالای پیازهای کوچک بیرون میآیند. در تابستان، ساقه های گل دهنده یک کله ی کروی شکل با گلهای بیشماری به رنگ قفایی تولید میکند؛ این گلها تخمدانها را که حاوی تخمهای سیاه ریزی هستند، در خود جای داده اند.

 

 

شیرخشت و خواص آن

نتایج تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد استفاده از عصاره گیاه دارویی شیرخشت اثر مطلوبی بر بهبود نوزادان مبتلا به زردی دارد.

به گزارش سرویس خبرگزاری دانشجویان ایران، نتایج مطالعه بالینی که بر روی 200 نوزاد مبتلا به زردی در یکی از بیمارستان‌های شهر تهران انجام شد، نشان می‌دهد استفاده از قطره خوراکی عصاره گیاه دارویی شیرخشت به همراه نوردرمانی تا حد زیادی در درمان این نوزادان مؤثر است. به طوری که 3 روز پس از کاربرد این روش درمانی، 88 درصد نوزادان مذکور بهبود یافتند.

براساس این گزارش، 5 روز پس از استفاده عصاره گیاه دارویی شیرخشت به همراه نور درمانی 99 درصد نوزادان مورد مطالعه بهبود یافتند و این در حالی بود که با کاربرد روش‌های معمول، تنها 75 درصد نوزادان مبتلا به زردی درمان شدند.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد کاربرد قطره خوراکی شیرخشت به همراه نوردرمانی برخلاف روش‌های شایع درمانی، منجر به عوارضی نظیر تعویض خون یا تجویز داروهای دیگر نمی‌شود.

هم‌چنین در گروه‌های سنی، وزنی و جنسی مختلف نوزادان استفاده از قطره شیرخشت تآثیر متفاوتی نداشت.

پونه کوهی

 

فودنج جبلی یا پونه کوهی گیاهی است چند ساله با شاخه و ساقه های سخت پوشیده از کرک به رنگ سبز مایل به قرمز به ارتفاع در حدود 70 سانتی متر و لی به هر حال ارتفاع آن بیشتر از مرزنگوش است. برگهای آن پوشیده از کرک و به رنگ سبز تیره وپهتتر و یزگتر از مرز نگوش است .شکل برگها بیضی نوک تیز و بدون دمبرگ است. گلهای آن ارغوانی کگه در اوایل تا اواسط تابستان درانتهای شاخه های گل دهنده به طور مجتمع و گروهی ظاهر می شود. فودنج جبلی در مقابل سرما مقاومتر و متحملتراز مرزنگوش می باشد.
تکثیر پونه کوهی از طریق کاشت بذر آن در بهار و یا از طریق قلمه آن انجام می گیرد. اولین برداشت برگها و سرشاخه های جوان سبز پونه کوهی در آغاز ظهور گلها یعنی اواخر بهار شروع می شود و گیاه از 8-7 سانتی متری زمین قطع می شود.پایه باقی مانده گیاه به رشد خود ادامه می دهد به طوری که ممکن است یک برداشت دیگر نیز در یک سال انجام شود. مزرعه پونه کوهی ممکن است 5-4 سال با محصول کافی مورد بهره برداری قرار گیرد ،ولی پس از آن باید مزرعه تجدید شود. پس از برداشت ،برگهای باید با دقت تمیز شده و پهن و خشک شود.پونه کوهی دارای پویی معطر است و در سواحل دریاها و دامنه کوهها و جنگلهای مناطق مختلف اروپا وآسیا و ایران می روید و پرورش داده می شود.

 

داغداغان - Sugar Hackberry

 

نام فارسی : داغداغان
نام علمی : Celtis leavigata
نام انگلیسی: Sugar Hackberry
نوع گیاه : درخت
ارتفاع : 1800-2400 سانتی متر
گستردگی : 1500 سانتی متر
نیاز نوری : آفتاب کامل، سایه آفتاب
شرایط محیطی :اقلیم سرد و اقلیم معتدل 
کاربرد : برای ایجاد فضای سبز در نواحی معتدله و معتدله سرد و در دامنه نقاط خشک کوهستانی
- درختی کوتاه، کند رشد، جلوه ای خاص از نظر رنگ پوست، تنه، برگها، مقاوم در برابر سرما، گرما، خشکی محیط، کم آبی، فقر خاک به طوریکه در مناطق صخره ای نیز مشاهده می شود.

RSGallery2 2.1.0 Beta - SVN $GlobalRev$
� 2005 - 2008 RSGallery2. All rights reserved.

گیاه بو مادران( برنجاس)

 

 

ترکیبات

گیاه بومادران حاوی ترکیبات فلاوونوئید است که این ترکیبات، خواص آنتی اکسیدانی، ضدسرطانی و تعدیل کنندگی سیستم ایمنی را به بومادران می دهند.
همچنین ترکیبات فلاوونوییدها باعث ایجاد خواص مفید ضدالتهابی و محافظت کنندگی کبد را به بومادران هدیه می کنند.

تاریخچه مصرف

گیاه بومادران از زمانهای بسیار قدیم به واسطه ی خواص درمانی اش از شهرت و اعتبار بالایی برخوردار بوده و حتی گرده های این گیاه در کنار مدفنهای انسان عصر نئاندرتال یافت شده است. چینیان باستان شاخه های بومادران را در هنگام تفال و پیشگویی با کتاب فالگیری به نام آی چینگ، در اراف می پراکنده اند و عنوان �ساقه ی پیشگو� را به آن داده اند. یونانیان در طول جنگها از خواص درمانی این گیاه استفاده می کرده اند. بر اساس بعضی از منابع معتبر، این گیاه به نام آشیل نیز معروف است، زیرا قهرمان بزرگ یونان، آشیل، این گیاه را برای شفای زخمهای سربازان خود در میدان جنگ به کار می برده است. بیشتر خواص درمانی این گیاه توسط یک گیاه پزشک به نام آچیلس کشف شد. نام علمی این گیاه، میلفولیوم، به معنی هزار برگ است که به شاخه های پر برگ بومادران اشاره دارد .
مردم روستاهای انگلیس این گیاه را با نامهای زخم بند سرباز و علف بخار می شناسند که گواهی بر شفابخشی و التیام زخم گیاه میباشد. از خاصیت بندآوری خونریزی برگهای ساییده شده بومادران برای جلوگیری از خونریزی زخمها استفاده شده است. نام دیگر این گیاه خون دماغ میباشد که دلیل این نامگذاری استفاده از آن برای بند آوردن خونریزی دماغ بوده است. روستاییان برگهای تازه ی بومادران را در سوراخهای بینی فرو می کرده و خونریزی را بند می آورده اند. سرخپوستان آمریکایی نیز به خواص شفابخش بومادران پی برده بوده و بعضی از قبایل سرخپوست از این گیاه برای درمان زخمها، بریدگیها و کوبیدگیها استفاده می کرده اند .
سرخپوستها همچنین از دم کرده ی این گیاه برای درمان بسیاری زا بیماریها از جمله خونریزی، تب و غیره استفاده می کرده اند. بعضی دیگر از این قبایل بومادران را برای هضم غذا و تقویت عمومی بدن مصرف می کرده اند. در طب سنتی آمریکا و نیز طب سنتی اروپا، بومادران برای کاهش تورم و بهبود مفصلهای روماتیسمی تجویز میکند و چای داغ این گیاه درمان خانگی سرماخوردگی های سخت میباشد. امروزه گیاه پزشکان بومادران را به عنوان یکی از داروهای ضدتب، سرماخوردگیهای تب دار و آنفلونزا می شناسند و آن را به همراه اقطی و نعنا صحرایی تجویز میکنند .
از نظر بهداشتی، این گیاه یک پاک کننده و تقویت کننده پوست است که این ویژگی ناشی از خواص قابض کنندگی بومادران است. چای بومادران که از ساقه های گلدار تهیه شده باشد بخصوص برای پوستهای چرب مفید است .

 

خواص درمانی

گیاه بومادران سرشار از خواص درمانی است به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشکی تهران بومادران در طب سنتی دارای اثرات ضدتشنج, قاعده آور, رفع بواسیر, بندآورنده خون, التیام دهنده زخم و جراحات است

جوشانده گیاه بو مادران تنگی نفس را معالجه می کند و مسکن درد های مفصل می باشد . 
گیاه بومادران گیاهی است با خاصیت گرم و خشک که در اروپا از آن بعنوان تب بر استفاده می شود این گیاه علاوه بر این خاصیت ، خاصیت ضد تشنج و نیروزایی نیز دارد . 
گیاه بومادران بادشکن بوده برای درمان بواسیر مفید می باشد این گیاه ادراررا زیاد کرده از همین رو باعث دفع سموم بدن شود . 
جوشاندن سرشاخه های گلدار گیاه بومادران عادت ماهانه را باز می کند و اختلالات قاعدگی را درمان می کند و باعث سهولت در زایمان می شود . 
این گیاه سنگهای کلیه ، مثانه و مجاری اداری را می زاید و این برای درمان درد سینه و انواع سردرد به کار می رود این گیاه ورم ها را می خواباند و اگر روی شقیقه قرار داده شود ، گرفتن بینی را باز می کند ، پاشیدن سوخته آن روی رخم مفید بوده ضمن آنکه از خونریزی جلوگیری می کند . 
استنشاق (مجور ) آب جوشانده بومادران برای درمان زکام ، ترله و انفولانزا توصیه می شود و باعث درمان تنگی نفس و معالجه تب و لرز می شود . چنانچه شما این گیاه روی نیش عقرب قرار داده شود درد آن فواً ساکت می شود . 
اگر ضماد آن را گرم روی محل گری (کچلی ) بگذارید به روییدن مو کمک می کند و برای تسکین اعصاب دم کرده آن مفید خواهد بود . 
گلهای زرد رنگ این گیاه کشنده کرم اسکاریس و بعضی از انگلهای دستگاه گوارش می باشد و خوردن هشت گرم از پودر گل زرد آن همراه عسل سبب مرگ و دفع انگلها می شود . 
برای درمان ضربان قلب ، ورم عضله ، احساس گرفتگی و درد در ناحیه قلب در سکته قلبی و خواب رفتن دستها مصرف آن مفید است . 
گفتنی است بهتر است هنگام استفاده از این دارو ، غذای بدون روغن استفاده شود تا اثرات آن بهتر ظاهر شود.